Assembly3 Workbench/pl

Wprowadzenie

Środowisko pracy Złożenie 3 jest zewnętrznym środowiskiem pracy, które jest używane do wykonywania złożeń różnych części zawartych w jednym lub wielu dokumentach. Środowisko to bazuje na kilku zmianach funkcji rdzenia FreeCAD w wersji 0.19 (np. App Link). Dlatego środowisko Złożenie 3 nie może być używane ze starszymi wersjami programu.

Głównymi cechami środowiska Złożenie 3 są:

• dynamiczny/interaktywny solver. Oznacza to, że możesz przesuwać części myszką, podczas gdy solver będzie ograniczał ruch. To pozwala na przykład, na połączenie koła z osią i interaktywne poruszanie kołem przy pomocy myszki.
• łącza. To oznacza, że możesz używać pojedynczej części, np wkrętu, wielokrotnie w złożeniu (w różnych miejscach) bez kopiowania geometrii.
• łącza zewnętrzne. Możliwe jest posiadanie dokumentu FreeCAD zawierającego tylko złożenie, a nie części. Każda z części może być osobnym plikiem. Pliki mogą znajdować się nawet w bibliotece lub gdziekolwiek indziej w systemie plików. Jedynym wymogiem jest to, że ten plik musi być załadowany, kiedy tworzone jest łącze. Po utworzeniu łącza, plik musi być otwarty to wykonywania aktualizacji łączy dotyczących tego pliku. Assembly3 rozwiązuje to przez otwieranie plików w tle, gdy jest to konieczne.
• złożenia hierarchiczne. W prawdziwym życiu złożenia mechaniczne mogą składać się z złożeń podrzędnych. One mogą składać się z kolejnych złożeń podrzędnych, a te z kolejnych, itd.
• zamrażanie złożeń. Jako, że procesor potrafi obsługiwać tylko określoną liczbą wiązań w czasie rzeczywistym, zamrażanie złożeń pozwala na używanie wiązań nawet do wielkich złożeń. Po zamrożeniu ukończonych złożeń lub wiązań, które nie muszą pozostać dynamiczne (np. spawane, skręcane lub klejone części) są one wyłączane z aktualizacji obliczeń i uznawane przez solver Złożenie 3 za ustaloną geometrię.

  Zauważ inne podejścia rozwiązujące ten problem odmiennie, np. środowisko Złożenie 4.

Przewiń na górę strony

Paski narzędzi

Środowisko Złożenie 3 zawiera następujące paski narzędzi.

Główny pasek narzędzi

Główny pasek wiązań

Dodatkowe paski narzędziowe wiązań

(Assembly3 Constraints2)

(Assembly3 Sketch Constraints)

Paski Narzędzi Wiązań będą głównym interfejsem używanym podczas składania części.

Są one domyślnie nie aktywe, i zostają aktywowane gdy przynajmniej jedna ściana, linia lub punkt części jest wybrana.

Ogólnie wybierasz Elementy, które powinny zostać połączone a następnie wybierasz typ wiązania.

Ramki w różnych barwach oznaczają różną charakterystykę wiązań:

czy to 2D / 3D albo czy więcej niż dwa Elementy mogą zostać dodane.

Dokładny opis znajduje się w Wiki Githuba.

Pasek narzędzi nawigacji

Pasek narzędzi pomiarowych

Jak zwykle możesz modyfikować paski narzędzi i dodawać lub usuwać poszczególne narzędzia. Pamiętaj, aby sprawdzić też obecność narzędzi w menu Złożenie 3, które mogą nie być obecne na paskach narzędzi.

Przewiń na górę strony

Wiązania

Projektant używa wiązań by uzyskać określony efekt relacji dwóch części. Sztuką jest wybranie właściwych wiązań dla najlepszego poradzenia sobie z danym problemem. Każdy usunięty stopień swobody w teorii powinien być usunięty tylko raz między dwoma obiektami, ale w praktyce wiele narzędzi CAD tworzy nadmiarowe kombinacje wiązań, często kompensowane przez skomplikowane algorytmy, a czasami nie. Assembly3 używa algorytmów do wykrycia i kompensacji nadmiarowych wiązań, ale zdecydowanie one nie są jeszcze dojrzałe. Dlatego w praktyce Assembly3 by uniknąć problemów należy być świadomym jak wiele stopni swobody (DOF) zostało użytych i które mogą być jeszcze zablokowane przez wiązania. Żadna część nie powinna być połączona przez wiązania używające więcej niż 6 stopni swobody.

Uwaga: Jeśli solver spotka kombinację której nie może rozwiązać, wyrzuci błąd. Jest bardzo trudno solverowi znaleźć co spowodowało problem, więc zwykle z tego wyrzuconego błędu nie będzie jasne gdzie jest ten problem. W skomplikowanych złożeniach może to prowadzić do uciążliwego poszukiwania problemu. Niestety nie ma prostego sposobu na uniknięcie tego. Jednak przydatna jest pełna świadomość jak działa system (np. zobacz Elementy poniżej), używanie komunikatywnych nazw dla wszystkich biorących udział komponentów i dodawanie kolejnych wiązań tylko gdy solver już rozwiąże dotychczasowe złożenie. Bardzo przydatnym do wyśledzenia problemu jest funkcja "Menu kontekstowe / Deaktywuj" każdego z wiązań.

Wiązania środowiska Złożenie 3 określają więzy pozycji lub orientacji pomiędzy dwoma Elementami. Niektóre wiązanie działają nawet więcej niż z dwoma Elementami. Elementem może być ściana, linia lub krawędź lub punkt części. Ogólnie wiązania definiowane są przez wybranie żądanych Elementów i późniejsze wybranie wiązania z paska narzędzi Wiązań.

• Rozwiązuje 6 stopni swobody, pozostawia 0 stopni swobody:
  • Blokada: Wiązanie blokady ustala wszystkie stopni swobody dla danej ściany. Powinno być używane dla jednej części bazowej w każdym złożeniu. Można również włączyć funkcję "Blokada przesunięcia" (w pasku narzędzi), aby część nie mogła być przypadkowo przesunięta. Zazwyczaj nie ma znaczenia, która ściana / linia / punkt zostanie użyta do naprawy części. Należy również pamiętać, że blokada działa tylko w bezpośrednim złożeniu, tzn. w przypadku złożenia podrzędnego złożenie nadrzędne nadal wymagałoby zablokowanej części.
  • Dołączenie: Sprawia, że układy współrzędnych obu elementów są zgodne dla wszystkich osi. Jest to najbardziej efektywna obliczeniowo funkcja i powinna być używana zawsze, gdy jest to możliwe. Zauważ, że możesz użyć właściwości elementu, aby skompensować przesunięcia i kąty, jeśli dwa elementy nie są idealnie wyrównane.
• Rozwiązuje 5 stopni swobody, pozostawia 1 stopień swobody:
  • Płaszczyzna zbieżna: ustala Tx,Ty,Tz, Rx,Ry. Tylko Rz jest wolne. Pozostaje obrót wokół normalnej przechodzącej przez środek płaszczyzny.
• Rozwiązuje 4 stopnie swobody, pozostawia 2 stopnie swobody:
  • Wyrównanie osiowe: ustala Tx,Ty, Rx,Ry. Tylko Tz, Rz są wolne. Pozostaje obrót wokół osi kształtu i translacja wzdłuż tej samej osi. Dwa wiązania Punkt na linii (jeśli dwa punkty są różne) dają ten sam rezultat. Wiązanie Współliniowo również.
  • Punkt na linii: Eliminuje przesunięcia i rotację wzdłuż normalnych do linii odniesienia. Dozwolone jest tylko przesunięcie i obrót wzdłuż osi linii.
• Rozwiązuje 3 stopnie swobody, pozostawia 3 stopnie swobody:
  • Identyczna orientacja: ustala Rx,Rz,Rz. Wszystkie T pozostają wolne.
  • Zbieżność punktów: ustawia Tx,Ty,Tz. Wszystkie punkty R pozostają wolne.
  • Punkt na punkcie eliminuje 3 przesunięcia.
  • Wyrównanie płaszczyzny: ustala Tz, Rx,Ry (w ruchu płaskim). Eliminuje to przesunięcia wzdłuż normalnej do płaszczyzny odniesienia oraz dwa obroty wokół osi tej płaszczyzny.
• Rozwiązuje 2 stopnie swobody, pozostawia 4 stopnie swobody:
  • Wielo równolegle: rozwiązuje Rx,Ry. wszystkie T i Rz pozostają. Eliminuje to dwa obroty wokół osi płaszczyzny odniesienia.
• Rozwiązuje 1 stopień swobody, pozostawia 5 stopni swobody:
  • Punkt na płaszczyźnie: rozwiązuje Tz. Eliminuje to przesunięcie wzdłuż normalnej do płaszczyzny odniesienia.
  • Odległość punktów: ustala odległość między początkami elementów.

    Daje to większą swobodę niż Punkt na płaszczyźnie.

Inne

• Punkty na okręgu: ustala Tz i częściowo Tx,Ty. Unieruchamia przesunięcie punktu (lub kilku punktów) na okręgu lub powierzchni okręgu. Musisz wybrać okrąg jako drugi. To umożliwia wszystkie obroty i daje ograniczone przesunięcie w płaszczyźnie odniesienia okręgu.

: Uwaga: Na poniższej liście Tx,Ty,Tz i Rx,Ry,Rz są używane do opisania przesunięć i obrotów względem referencyjnych układów współrzędnych zaangażowanych Elementów. Nie zawsze jest to dokładne lub w pełni zdefiniowane, np. gdy mamy do czynienia z linią, nie jest określone, czy biegnie ona w kierunku X, Y czy pod jakimkolwiek kątem pomiędzy nimi. System ten jest używany dla zachowania powagi i łatwego porównania na korzyść poprawnej, ale bardziej złożonej definicji. Tak więc Z jest generalnie normalnym kierunkiem każdej zaangażowanej ściany. Proszę się nie krępować i zmodyfikować to, stosując lepsze podejście z poprawioną czytelnością.

Przewiń na górę strony

Elementy

Elementy są specyficznym terminem w środowisku Assembly3 i ważne jest zrozumienie Elementów by zrozumieć jak Assembly3 powinno być używane.

Pomocne jest myślenie o Elementach jako ogólnym określeniu dla 'wybieralnej pozycji' części, np. ściany, krawędzi, okręgu lub narożnika czy innego punktu. Pozycje które wybierasz aby związać je są tymi Elementami. W drzewie folderu Assembly znajdują się trzy podfoldery. Oprócz "Parts" i "Constraints" jest tam folder nazwany "Elements", który jest pusty tak długo jak nie ma dodanych żadnych wiązań. Podczas dodawania wiązania, samo wiązanie dostanie dwa (lub więcej) listki, są one wybranymi "Elementami". Dodatkowo zostają one dodane do folderu "Elements", który jest po prostu listą wszystkich Elementów użytych w złożeniu. Dobrym pomysłem jest zmiana ich nazw (przyciskiem F2), szczególnie w większych złożeniach.

Spójrzmy na przykład

Stwórz nowy plik i z środowiska Część dodaj prostopadłościan i walec. Ustawimy walec na prostopadłościanie. Najpierw utwierdzimy część bazową, w naszym przypadku prostopadłościan. Wybierz dolną ścianę prostopadłościanu i wybierz wiązanie "blokady odległości" (pierwsza ikona na pasku wiązania). Wybierz górną ścianę walca i górną ścianę prostopadłościanu. Następnie wybierz wiązanie "Zbierzność płaszczyzn". W tym momencie walec zostanie przesunięty na prostopadłościan i w drzewie, pod "Constraints", zostanie dodany nowy listek z dwoma węzłami podrzędnymi. Dodatkowo te same węzły podrzędne zostały dodane pod "Elements". Jeśli twój walec jest w środku prostopadłościanu zamiast na prostopadłościanie, poprawmy to najpierw: wybierz węzeł podrzędny pod "Constraints", który wskazuje na ścianę walca i przy pomocy kliknięcia prawym przyciskiem myszy wybierz w menu kontekstowym "Flip Part". Teraz walec jest już ustawiony na prostopadłościanie.

Kluczową rzeczą do zrozumienia jest to, że wiązanie działa na łączach do Elementów z listy w folderze drzewa "Elements". To pozwala na utrzymywanie nienaruszonej struktury wiązań podczas zmiany części. To jest bardzo trudne do zrozumienia bez przywołania przykładu.

Spójrzmy ponownie na powyższy przykład

Uwaga: upewnij się, że dodałeś "Wiązanie blokady odległości" to prostopadłościanu, bo inaczej przykład będzie wyglądał myląco

W oknie CAD wybierz inną ścianę prostopadłościanu. W tej chwili pracujemy tylko w widoku drzewa. Przesuń kursor myszki do drzewa, w miejsce gdzie prostopadłościan powinien zostać wybrany. Przeciągnij prostopadłościan do folderu "Elements". Upuść go na nazwę "Elements", a nie w żadne inne miejsce folderu - później zobaczymy dlaczego. Powinieneś zobaczyć kolejny Element dodany do listy "Elements". Teraz w folderze "Constraints" wybierz węzeł podrzędny dla ściany prostopadłościanu w wiązaniu "Zbieżności płaszczyzn" i usuń go. Wiązanie będzie pokazywać znak wykrzyknienia, ponieważ brakuje mu jednego Elementu. Zauważ, że usuwając Element w Wiązaniu nie usunęliśmy go z listy. Jest tak ponieważ wiązanie było tylko łączem do Elementu na liście. Teraz weźmy nowo dodany Element w liście "Elements" i przeciągnijmy go na wiązanie "Zbieżności płaszczyzn". W tym momencie walec przesunął się na drugą zaznaczoną ścianę Może być konieczne ponowne wybranie "Flip Part" z menu kontekstowego, jeśli walec znów znajduje się w środku prostopadłościanu.

Wcześniejszy przykład pokazał, że możliwa jest zmiana Elementów wykorzystywanych do wiązania bez konieczności usuwania samego wiązania. W ten sam sposób możemy przenieść walec do całkowicie innej części. Po nieco dłuższym eksperymentowaniu z tym przykładem, zauważysz inne rzeczy, jak:

• Jeśli zmienisz nazwę Elementu na liście, to nazwa ta zostanie zmieniona we wszystkich wiązaniach.
• Możesz użyć jednego Elementu z listy w kilku wiązaniach.
• Możesz użyć Okna Właściwości Elementu by dodać Odsunięcie. W naszym przykładzie pozwala to przesunąć walec w stosunku do ściany prostopadłościanu.
• Możesz użyć przycisku "Pokaż Układ Współrzędnych Elementu" na głównym pasku narzędzi by zobaczyć co "Menu kontekstowe / Flip Part" i "Menu kontekstowe / Flip Element" robią. Upewnij się, że obserwujesz co się dzieje w Oknie Właściwości.
• Możesz dodać wiązanie w całkowicie innej kolejności: najpierw dodaj kilka Elementów do "Listy Elementów" (nadawanie nazw jest przydatne, np. "Górna Ściana Prostopadłościanu czy "Przednia Ściana Prostopadłościanu") a następnie dodaj wiązanie bez zaznaczania czegokolwiek - będzie ono pustym wiązaniem. Potem przeciągnij Elementy z listy "Elementów". Wynik będzie takim sam jak po tym co zrobiliśmy w pierwszym przykładzie. Po wykonaniu tego ćwiczenia natura działania wiązań z Elementami powinna stać się jasna.
• Możesz zmienić istniejące wiązanie pomiędzy istniejącymi Elementami po prostu przez wybranie innej pozycji w właściwości Okno Właściwości / ConstraintType.

Przewiń na górę strony

Zgodność

Złożenie 3 zostało zainspirowane przez Złożenie 2, ale nie jest z nim kompatybilne. Jeśli masz starsze modele wykonane w środowisku Złożenie2, powinieneś zostać przy FreeCAD 0.16 i używać środowiska Złożenie 2.

Nowe modele wykonane przy użyciu środowiska Złożenie 3 powinny być otwierane i edytowane tylko w tym środowisku pracy.

Mimo, że mogą mieć podobne narzędzia, środowisko Złożenie 3 nie jest zgodne ze środowiskiem A2plus ani Złożenie 4. Modele stworzone w tych środowiskach powinny być otwierane tylko w odpowiadających im środowiskach.

Przewiń na górę strony

Instalacja

Środowisko pracy Złożenie 3 jest dostępne (od marca 2022) poprzez Menadżer dodatków. Wszelkie zależności Złożenie 3 od stron trzecich powinny być zarządzane automatycznie przez menedżera dodatków.

Instalacje alternatywne

Istnieją dwa alternatywne sposoby instalacji środowiska pracy Złożenie 3:

• Specjalny fork programu FreeCAD wykonany przez użytkownika realthunder, zobacz FreeCAD_assembly3 dostępne wydania na GitHub. Ten fork jest oparty o konkretnym commit z głównej gałęzi FreeCAD, ale posiada również dodatkowe funkcje, które obecnie nie są obecne w głównej gałęzi. Ze względu na to, że to rozwidlenie jest oparte na konkretnym zrzucie rozwojowym, nie posiada najnowszych funkcji scalanych codziennie do gałęzi głównej.
• Rozwojowy AppImage, jest oparty na aktualnej gałęzi głównej i zawiera zależności potrzebne do pracy ze środowiskiem Złożenie 3, takie jak solver SolveSpace.

Ponieważ AppImage działa tylko dla Linuksa, dla użytkowników Windows (którzy chcą alternatywnie zainstalować to środowisko pracy) jedyną możliwością przetestowania Złożenie 3 jest pierwsza opcja (fork realthunder-a).

Przewiń na górę strony

Jak

Zaczynamy

Istnieje wiele sposobów na stworzenie złożenia za pomocą środowiska Złożenie 3. Oto najprostszy z nich, który możesz zastosować.

Wynik końcowy przykładu wprowadzającego. Na obrazku zaznaczono środowisko pracy Złożenie 3, więc widoczne są jego liczne paski narzędzi. Zwróć uwagę, że pionowy "Pasek zakładek" po lewej stronie widoku drzewa jest dodatkiem, który nie jest zawarty w standardowym FreeCAD (ale może być zainstalowany za pomocą Menadżera dodatków).

• Naciśnij przycisk Nowy, aby utworzyć nowy plik FreeCAD.
• Zmień środowisko pracy na Złożenie 3.
• Wybierz przycisk Utwórz złożenie
• Zmień środowisko pracy na Część i dodaj walec i sześcian.
• Zapisz plik z dowolną nazwą, którą wybierzesz. Zamknij i Otwórz ... ponownie plik.

Widok drzewa powinien wyglądać tak jak poniżej (0.20.pre i Link Branch):

• Teraz Przeciągnij i upuść za pomocą myszki oba obiekty Walec' i Sześcian do folderu Części. Zostaną one przeniesione do tego folderu.

  Jest to najszybszy sposób i odpowiedni dla prostych przypadków, takich jak ten. Lepszym sposobem jest użycie obiektów łączących:

  Wybierz obiekty Sześcian i Walec, a następnie Utwórz łącze albo z menu kontekstowego (-> Akcje z łączami -> Utwórz łącze) lub panelu Structure.

  Powoduje to dodanie dwóch obiektów linków. Następnie Przeciągnij i upuść te obiekty do folderu Części.

• Kliknij obie górne powierzchnie Walca i Sześcianu (trzymając wciśnięty klawisz Ctrl (Cmd na Macu))
• Zmień środowisko pracy na Złożenie 3.
• Wybierz przycisk Zbieżność płaszczyzn z głównego paska narzędzi wiązań.

Teraz części powinny być połączone ze sobą i Twoje drzewo powinno wyglądać tak jak poniżej (0.20.pre i Link Branch):

• Kliknij prawym przyciskiem myszy _Element (albo jeden z dwóch) i wybierz opcję Przerzuć część.

Teraz walec powinien znajdować się na wierzchu sześcianu. Jeśli całość jest odwrócona do góry nogami, wróć i wybierz Odwróć część na drugim elemencie.

Pominęliśmy jeden ważny krok, który powinien być wykonywany w większych złożeniach: Zablokowanie części bazowej.

Oznacza to zdefiniowanie jednej części, która nie powinna być przesuwana przez wiązania. W tym przykładzie używamy do tego celu sześcianu:

• Wybierz dolną ścianę sześcianu. Tylko dolną ściankę, nie cały sześcianu'.
• wybierz wiązanie zablokowania z menu Główny pasek wiązań.

Gotowe.

Gotowe drzewo złożenia powinno wyglądać tak (0.20.pre i Link Branch):

:

Jeśli chcesz, możesz przesunąć wiązanie Zablokowania w górę drzewa. Użyj przycisku Przesuń element do góry na Głównym pasku narzędzi.

Uwaga: wszystkie nowe pliki zewnętrzne muszą być zapisane, zamknięte i ponownie otworzone przynajmniej raz, aby środowisko Złożenie 3 mogło je odnaleźć.

Bez tego FreeCAD nie może przekazać uchwytu pliku do środowiska pracy Złożenie 3 i nie znajdzie on nowej części.

Gdy wszystkie części znajdują się w tym samym pliku, należy zapisać, zamknąć i ponownie otworzyć również ten plik.

Przewiń na górę strony

Dodaj odsunięcie

Złożenie 3 nie oferuje funkcji przesunięcia w stosunku do stałych w sposób, w jaki robi to środowisko A2plus lub inne narzędzia CAD. Zamiast tego oferuje bardziej ogólny i elastyczny system do dodawania odsunięć, przemieszczeń, ale także kątów.

• Dodaj odsunięcie we właściwościach jednego elementu wiązania.

  możesz wybrać, który z tych dwóch chcesz użyć.

Przykład:

• dodaj 2 sześciany do złożenia i wybierz ich powierzchnie boczne.
• wybierz "Zbieżność płaszczyzn". Sześciany zostaną przymocowane wewnątrz siebie.
• wybierz jeden element i w menu podręcznym / Obróć część. Sześciany zostaną dołączone obok siebie.
• wybierz jedną właściwość elementu "Odsunięcie / Pozycja / Zz" i ustaw jej wartość na 5mm. Sześciany będą oddalone od siebie o 5mm.

Przetestuj z innymi osiami lub polami kąta / osi. Sprawdź również, czy uzyskasz ten sam rezultat używając drugiego elementu. Podobnie postępujemy dla wszystkich innych wiązań.

Przewiń na górę strony

Rozwiąż niepowodzenie solvera=

Zdarza się to często, gdy części są nadmiernie związane, tzn. mają zablokowanych więcej niż 6 stopni swobody.

Najprostszym sposobem na znalezienie problemu jest kliknięcie odpowiednich wiązań w drzewie i wybranie z menu podręcznego / Wyłącz i ponowne obliczenie. Dobrze jest znać ostatnio dodane wiązania przed niepowodzeniem solvera i po prostu je wycofać.

Uwaga: ponieważ Złożenie 3 próbuje kompensować nadmiernie związane elementy niejawnie, czasami problem jest wywoływany przez nowe wiązanie, ale przyczyna leży gdzie indziej. Zanim usuniesz wszystko i zaczniesz od nowa, pamiętaj, że możesz ponownie użyć elementów. Jeśli je nazwiesz, możesz zidentyfikować wymagane elementy i ponownie zbudować wiązania bez używania widoku 3D. Zobacz sekcję elementy powyżej.

Przewiń na górę strony

Zastępowanie części lub zmiana nazwy pliku

W przypadku usunięcia części lub zmiany nazwy pliku, złożenie ulega uszkodzeniu i nie może być rozwiązane, a solver wyświetli komunikat " Niespójne wiązania". Solver oznacza niepoprawne Elementy i Wiązania znakiem zapytania w drzewie.

Jednym ze sposobów rozwiązania tego problemu jest po prostu usunięcie wszystkich niepoprawnych wiązań i elementów, zaimportowanie nowej części i ponowne wykonanie wszystkiego. Ale jest też lepszy sposób:

• Zmiana nazwy pliku.
  1. Użyj menedżera plików i skopiuj plik, którego nazwę chcesz zmienić. Następnie nadaj nową nazwę kopii.
  2. Otwórz kopię w programie FreeCAD. Złożenie i stary plik również powinny być otwarte.
  3. Zaznacz stary obiekt w drzewie i kliknij, aby zmienić właściwość "Połączony obiekt" (zawiera on starą nazwę pliku).
  4. Zostanie otwarte okno dialogowe z listą wszystkich otwartych części. Pokazuje nazwy plików i obiektów każdej części. Stara część i obiekt są zaznaczone. Odszukaj w drzewie zmienioną część i wybierz ten sam obiekt w nowej części. Następnie zatwierdź wybór.
  5. Usuń starą część w drzewie. Również plik może być teraz usunięty.
  6. Wiązania i elementy starej części stały się nieprawidłowe. Otwórz listę wiązań lub elementów w drzewie. Następnie kolejno .
     • wybierz każdą powierzchnię elementu na nowej części. Element w drzewie zostanie podświetlony.
     • Weź ten element i przeciągnij go nad stary element (albo na liście elementów, albo w jednym z wiązań, gdzie był używany). Ten element powinien stać się prawidłowy.
     • Powtórz tę procedurę dla pozostałych elementów. Często wystarczy jeden element, aby środowisko Złożenie 3 automatycznie zidentyfikowało pozostałe elementy części.
     • Jeżeli element został przypadkowo przypisany do niewłaściwej powierzchni, wystarczy powtórzyć czynność z właściwą powierzchnią.
  7. Zmień nazwę obiektu w programie FreeCAD, jeśli chcesz.

• Wymiana części na inną.

  która jest na tyle podobna do oryginalnej części, że pierwotne wiązania nadal mają sens, oczywiście.

  1. Skasuj starą część w drzewie. Również plik może zostać usunięty.
  2. Wiązania i elementy starej części stały się niepoprawne. Otwórz listę wiązań lub elementów w drzewie.
     • Wybierz powierzchnię elementu na nowej części. Element w drzewie zostanie podświetlony.
     • Wybierz ten element i przeciągnij go nad stary element (albo na liście elementów, albo w jednym z wiązań, gdzie był używany). Ten element powinien stać się poprawny.
     • Powtórz tę procedurę dla pozostałych elementów.
     • Jeśli element został przypadkowo przypisany do niewłaściwej powierzchni, powtórz procedurę z właściwą powierzchnią.
  3. Zmień nazwę obiektu w programie FreeCAD, jeśli chcesz.

Uwagi

• Nie są one tak skomplikowane, jak mogłoby się wydawać. Po 2-3 razach powinny stać się drugą naturą i być naprawdę łatwe do wykonania.
• To nie tylko zwykle sposoby szybsze niż usuwanie i ponowne wykonywanie wiązań, ale także bezpieczniejsze, ponieważ element mógł być użyty w złożeniu nadrzędnym. Usunięcie oryginału zniszczyłoby to powiązanie, ponowne przypisanie zachowałoby je.
• Również ta procedura staje się naprawdę szybka i łatwa do wykonania, jeśli wiązania i elementy są nazwane. Nie ma potrzeby zgadywania, gdzie powierzchnie powinny być przeciągnięte i upuszczone, ponieważ nazwy mówią same za siebie (zobacz sekcję Wskazówki i porady).

Przewiń na górę strony

Wskazówki i porady

• Używanie hierarchicznych złożeń pomaga uniknąć problemów z solverami i zachować płynność modelu. Można zamrozić podzespół jednym kliknięciem i w ten sposób łatwo zaoszczędzić zasoby procesora (użyj menu kontekstowego w drzewie). Podczas wczytywania zespołu Assembly3 nie musi otwierać zewnętrznych plików dla zamrożonych podzespołów, dzięki czemu drzewo jest zwarte.
• Bardzo pomocne jest wyrobienie sobie nawyku nadawania nazw elementom i wiązaniom. Użyj klawisza F2 aby zrobić to szybko na drzewie. Bardzo przydatne są narzędzia do sortowania drzewa w głównym pasku narzędzi. Zespół z w pełni nazwanymi wiązaniami i elementami jest bardzo łatwy do zrozumienia dla innych osób lub dla siebie, gdy przeglądasz starszy plik.

  Przykłady dla nazw wiązań dla tabeli: "Align_FrontLegs", "Align_FrameBottom-LegTops", a nazwami elementów mogą być "Leg1_Top" lub "TableTop_Front", "TableTop_Left".

• Należy pamiętać, że gdy zewnętrzne pliki zostaną otwarte przez złożenie, nie jest możliwe łatwe ich ponowne zamknięcie bez zamykania złożenia. Ponieważ złożenie utrzymuje otwarte pliki w tle, zakładka może zniknąć, ale plik pozostaje widoczny w drzewie. Jeśli masz kilka warstw podzespołów, staje się prawie niemożliwe, aby zamknąć pojedyncze pliki. To zachowanie może się zmienić, ale do tego czasu możliwym podejściem może być regularne używanie komend Plik → Zapisz wszystkie i Plik → Zamknij wszystkie w celu wyczyszczenia drzewa przed pracą nad innym złożeniem podrzędnym.

  Przykład: Załóżmy, że masz dużą maszynę CNC z głównym złożeniem i złożeniem podrzędnym dla każdego modułu. Gdy główne złożenie jest otwarte, może otworzyć dosłownie setki plików aż do pojedynczego łożyska kulkowego. Przed rozpoczęciem pracy na złożeniu podrzędnym szafy elektroniki maszyny jest to dobry pomysł, aby zapisać i zamknąć wszystkie pliki, aby uzyskać puste drzewo. Następnie otwórz tylko złożenie podrzędne dla szafy elektroniki. To otworzy wszystkie pliki, których potrzebuje, ale tylko te.

• Używanie zewnętrznych plików ułatwia ponowne użycie części lub wersjonowanie części za pomocą systemów takich jak git lub subversion. Przepływ pracy w FreeCAD ze Złożeniami jest całkiem taki sam jak z plikami, które mają wszystkie części w tym samym pliku. Przy częstej wymianie plików z innymi stronami, pojedyncze pliki mogą być wygodniejsze.
• Mnożenie połączonych części. Jeśli dodałeś link do złożenia, będzie on miał wartość właściwości o nazwie "Liczba elementów", domyślnie 0. Jeśli ustawisz ją na wartość 3, otrzymasz 3 wystąpienia tej części. Będą one dodane do katalogu podrzędnego i mogą być używane jak w pełni oddzielne części. Użyj tej funkcji, aby utrzymać niski ślad danych w pliku, ponieważ część jest zapisywana tylko raz. Każde wystąpienie zawiera tylko różnice.
• Wstawianie wielu części, np. śrub, za pomocą jednego kliknięcia. Sprawdź Assembly3 Wiki na stronie Github. Jest to nie tylko oszałamiająca funkcja (nawet trochę magiczna), ale naprawdę bardzo przydatna.

• Użycie Paska zakładek przyspiesza pracę z montażem. Dzięki temu dodajemy pasek narzędzi z jednym przyciskiem dla każdego środowiska pracy. Możesz sortować pasek narzędzi i umieścić go gdziekolwiek chcesz. Wielu ludzi umieszcza go pionowo po lewej stronie, tuż obok widoku drzewa. Jeśli masz Złożenie 3, Część, Projekt Części i inne często używane narzędzia blisko góry, przełączanie się pomiędzy nimi staje się niezwykle proste.

Przewiń na górę strony

Odnośniki internetowe

• App: Odnośnik obiekt, dzięki któremu działa środowisko Złożenie 3.
• FreeCAD assembly3 repozytorium i dokumentacja.
• podgląd Złożenie 3, duży wątek dyskusyjny.
• Przewodnik dla środowiska Złożenie 3 autorstwa jpg87.
• Poradniki dotyczące Złożenia kinematycznego, Szkieletu kinematycznego oraz dopasowania Sterownika kinematycznego.
• Aktualny status Złożenia.
• Zewnętrzne środowiska pracy.