Surface Workbench/pl

Wprowadzenie

Środowisko pracy Powierzchnia udostępnia narzędzia do tworzenia i modyfikowania prostych powierzchni NURBS. Narzędzia te mają podobną funkcjonalność do narzędzia Konstruktor kształtu, gdy używana jest opcja Ściana z krawędzi. Jednak w przeciwieństwie do tego narzędzia, narzędzia środowiska pracy Powierzchnia są parametryczne i zapewniają dodatkowe opcje. Pod tym względem narzędzia w tym środowisku roboczym są podobne do Wyciągnięcie przez profile i Wyciągnięcie po ścieżce.

Niektóre z dostępnych funkcji to:

• Tworzenie powierzchni z krawędzi brzegowych.
• Wyrównywanie krzywizn z sąsiednich powierzchni.
• Ograniczanie powierzchni do dodatkowych krzywych i wierzchołków.
• Rozszerzanie powierzchni.
• Siatka może być użyta jako szablon do utworzenia krzywych złożonych na jej powierzchni.

Użycie

Środowisko pracy Powierzchnia umożliwia tworzenie powierzchni za pomocą kształtów, co nie jest możliwe przy użyciu standardowych narzędzi w innych środowiskach pracy.

Powierzchnia utworzona na podstawie szkiców umieszczonych w płaszczyznach odniesienia za pomocą narzędzi środowiska Projekt Części.

Środowisko pracy Powierzchnia integruje się z innymi środowiskami pracy programu FreeCAD. Powyższy przykład został utworzony ze Szkicu umieszczonego na Płaszczyźnie odniesienia w środowisku Projekt Części. Projekt może być w pełni parametryczny, jeśli wszystkie płaszczyzny odniesienia i szkice są odpowiednio zdefiniowane. W większości przypadków wystarczy narysować zamknięty szkic, aby zdefiniować granicę powierzchni, a następnie użyć różnych opcji do dalszej modyfikacji jej kształtu.

Wygenerowana powierzchnia nie może być umieszczona wewnątrz Zawartości. Jednakże, wygenerowana powierzchnia może być zawarta wewnątrz Części wraz z powiązaną z nią Zawartością, która przechowuje płaszczyzny odniesienia i szkice. Nieparametryczne narzędzie Konstruktor kształtu może być następnie użyte w celu utworzenia powłoki i wreszcie bryły.

Przybory

• Wypełnianie: wypełnia serię krzywych brzegowych powierzchnią.

• Wypełnianie krzywych granicznych: tworzy powierzchnię z dwóch, trzech lub czterech krawędzi granicznych.

• Przekrój powierzchni: tworzy powierzchnię z krawędzi, które reprezentują przekroje poprzeczne powierzchni.

• Rozszerz powierzchnię: ekstrapoluje powierzchnię na granicach za pomocą lokalnego parametru U i parametru V.

• Krzywa na siatce: tworzy aproksymowane segmenty krzywej złożonej na wybranej siatce.

• Krzywa łączenia: tworzy krzywą złożoną między dwiema krawędziami, z zachowaniem pożądanej ciągłości.