Sketcher Dialog/pl

Other languages:
Edycja szkicu
Mapuj szkic na powierzchnię ...
środowisko pracy Szkicownik

Wprowadzenie

Podczas edycji szkicu lub, innymi słowy, gdy szkic jest w trybie edycji, okno dialogowe szkicownika jest wyświetlane na karcie Zadanie w panelu Widoku złożonego.

Aby umieścić szkic w trybie edycji zobacz temat Edycja szkicu. Aby zakończyć tryb edycji zobacz Zamknij szkic.

Okno dialogowe składa się z następujących sekcji:

Parametry narzędzia

dostępne w wersji 1.0

Niektóre narzędzia dodają sekcję parametrów w górnej części okna dialogowego. Dostępne opcje i / lub tryby zależą od narzędzia.

Sekcja parametrów narzędzia Utwórz linię.

Komunikaty solvera

Ta część informuje o stanie szkicu.

Możliwe komunikaty to:

Jeśli szkic jest nie w pełni związany, wskazana jest liczba stopni swobody (lub Dofs). Kliknięcie podkreślonego tekstu spowoduje wybranie elementów szkicu z niedostatecznymi wiązaniami. Zobacz również informacje na stronie Wybierz elementy bez wiązań.

Jeśli szkic ma nadmiarowe wiązania lub jest nadmiernie związany, wskazywane są indeksy powiązanych wiązań. Kliknięcie podkreślonego tekstu spowoduje ich zaznaczenie. Zobacz Wybierz zbędne wiązania i Wybierz wiązania konfliktowe.

Zniekształcone wiązania mogą być naprawione przy pomocy narzędzia Szkicownik: Sprawdź poprawność szkicu.

Niektóre komunikaty są wyświetlane na czerwono nie bez powodu: są to ostrzeżenia, których nie należy ignorować. Wskazują problemy, które muszą być rozwiązane, ponieważ zakłócają działanie solvera. Komunikaty nie są wzajemnie wykluczające się. Jeśli więcej niż jeden ma zastosowanie, wyświetlany jest tylko pierwszy na liście.

Aby zmienić kolory komunikatów zobacz Dostrajanie parametrów.

Dostępne opcje:

Opcja Opis
Ten przycisk otwiera menu:
  • Aktualizuj automatycznie: Jeśli opcja jest zaznaczona, cały dokument jest ponownie obliczany po każdej akcji na szkicu. Niewskazane dla złożonych dokumentów.

Zaawansowana kontrola solvera

Ta sekcja pojawi się tylko wtedy, gdy zaznaczysz opcję Pokaż sekcję Zaawansowane sterowanie solverem w ustawieniach szkicownika.

Zauważ, że większość opcji w tej sekcji nie ma praktycznego zastosowania. Mogą one jednak pomóc w testowaniu i zrozumieniu solverów.

Dostępne opcje:

Opcja Opis
Domyślny solver Solver, który jest używany do rozwiązywania geometrii. LevenbergMarquardt i DogLeg to region zaufania algorytmy optymalizacyjne. Solver BFGS' wykorzystuje algorytm Broyden-Fletcher-Goldfarb-Shanno.
Krok Gauss DogLeg To ustawienie jest dostępne tylko dla solvera DogLeg. Jest to typ kroku używany w algorytmie DogLeg.
Maksymalna liczba kolejnych kroków Jeśli solver potrzebuje więcej kroków, aby znaleźć zbieżność do rozwiązania, zatrzyma się i napisze, że się nie udało.
Mnożnik dla rozmiaru szkicu Jeśli opcja jest zaznaczona, maksymalna liczba powtórzeń zostanie pomnożona przez liczbę parametrów. Chodzi o to, że większe szkice będą potrzebowały większej liczby iteracji, aby się zrównać.
Zbieżność Próg dla błędu kwadratowego. Ten błąd jest używany do określenia, czy rozwiązanie jest zbieżne, czy nie.
Eps/Eps1/Tau Ustawienia te są dostępne tylko dla solwera LevenbergMarquardt. Powinieneś zmieniać tam coś tylko wtedy, gdy w pełni rozumiesz jak działa solver LevenbergMarquardt.
Tolg/Tolx/Tolf Te ustawienia są dostępne tylko dla solwera DogLeg. Powinieneś zmieniać tam coś tylko wtedy, gdy w pełni rozumiesz jak działa solver DogLeg.
Algorytm QR Podczas diagnozowania obliczana jest ranga macierzy, która umożliwia dalszą analizę układu wiązań w celu określenia, czy istnieją nadmiarowe / konfliktowe wiązania. Dekompozycja ujawniająca rangę używana w programie FreeCAD to QR. Istnieją dwa algorytmy: Eigen Dense QR jest to gęsta macierz QR z pełnym przestawieniem, co jest sprawdzonym algorytmem, który działa bardzo dobrze, ale jest raczej powolny, gdy układ rozrasta się. Algorytm Eigen Sparse QR jest optymalizacją dla macierzy rzadkich (mających dużo zer), który jest zwykle znacznie szybszy, ponieważ systemy FreeCAD mają dużo zer.
Próg przestawny W przypadku QR przyjmuje się wartości poniżej przestawnej wartości progowej są traktowane jako zero.
Solver nadmiarowy Solver, który jest używany podczas diagnozowania, aby określić, czy grupa jest zbędna lub konfliktowa.
Maksymalna liczba kolejnych kroków solvera nadmiarowego To samo co Maksymalna liczba kolejnych kroków, ale dla solvera nadmiarowego.
Mnożnik dla rozmiaru szkicu solvera nadmiarowego To samo co Mnożnik dla rozmiaru szkicu, ale dla solvera nadmiarowego.
Zbieżność solvera nadmiarowego To samo co Zbieżność, ale dla solvera nadmiarowego.
R.Eps/R.Eps1/R.Tau To samo co Eps/Eps1/Tau, ale dla solvera nadmiarowego.
R.Tolg/R.Tolx/R.Tolf To samo co Tolg/Tolx/Tolf, ale dla solvera nadmiarowego.
Tryb debugowania w konsoli Ustawienie określające szczegółowość komunikatów w konsoli.
Rozwiąż Za pomocą tego przycisku nastąpi natychmiastowe uruchomienie solvera.
Przywróć nastawy domyślne Ten przycisk przywraca domyślne ustawienia solwera.

Wiązania

W tej części znajduje się lista wiązań szkicu. Usunięcie zaznaczenia wiązania na liście spowoduje jego ukrycie w szkicu. Wiązania można wybierać zarówno na liście, jak i w szkicu.

Wiązania mogą być również (nie)ukryte za pomocą narzędzia Przełącz przestrzeń wirtualną.

Dostępne opcje:

Opcja Opis
Filtry Jeśli pole wyboru Filtr jest zaznaczone, rozwijana lista kontroluje, które wiązania będą wyświetlane poniżej:
  • Wszystkie: Wszystkie więzy.
  • Geometryczne: Wiązania geometryczne.
  • Odniesienia: Kontrolujące więzy wymiarowe. Nie działa poprawnie: wszystkie ograniczenia wymiarowe są filtrowane.
  • Nazwane: Wiązania z nazwą. Nie działa.
  • Odniesienie: Kontrolujące więzy wymiarowe. Nie działa.
  • Wybrane wiązania: Wiązania zaznaczone w szkicu.
  • Powiązane wiązania: Więzy związane z elementami wybranymi w szkicu.
Ten przycisk przełącza widoczność wymienionych wiązań w szkicu.
Ten przycisk otwiera menu podręczne:
  • Wiązania automatyczne: Jeśli opcja jest zaznaczona, niektóre wiązania geometryczne są automatycznie stosowane do nowych elementów.
  • Usuń wiązania nadmiarowe automatycznie: Jeśli opcja jest zaznaczona, nowe wiązania, które są zbędne, będą automatycznie usuwane.
  • Pokazuj wyłącznie wiązania według filtrów: Jeśli opcja ta jest zaznaczona, na szkicu będą widoczne tylko wybrane wiązania.
  • Informacje rozszerzone (w widżecie): Jeśli opcja jest zaznaczona, w tym formularzu dodawane są rozszerzone informacje:
[(GeoID1,PosID1),(GeoID2,PosID2),(GeoID3,PosID3)]
GeoID jest indeksem o wartości zero dla geometrii niezewnętrznej. Oś X ma GeoID -1, oś Y ma GeoID -2. Dla geometrii zewnętrznej stosuje się GeoID -3, -4 itd.
PosID może mieć następujące wartości:
0 = krawędź, 1 = punkt początkowy, 2 = punkt końcowy, 3 = punkt środkowy.
Na przykład wymiar od początku do środka okręgu, który jest 2. niezewnętrznym elementem w szkicu, będzie miał następująco rozszerzoną informację:
[(-1,1),(1,3)]
  • Ukryj wyrównanie wewnętrzne (w widżecie): Jeśli opcja jest zaznaczona, więzy związane z wewnętrznymi wyrównaniami są ukryte na liście. Narzędzie Pokaż / ukryj geometrię wewnętrzną może również ukryć te wiązania, ale ukryje również wewnętrzne wyrównania w szkicu.
Menu podręczne Kliknięcie prawym przyciskiem myszy tła listy lub prawym przyciskiem myszy wybranych wiązań na liście otwiera menu kontekstowe. Menu zawiera następujące opcje:
  • Zmień wartość: Zmienia wartość wiązania wymiarowego. Działa tylko dla pojedynczego ograniczenia. Możesz także dwukrotnie kliknąć wiązanie na liście lub dwukrotnie kliknąć jego wartość w 3D view.
  • Przełącz z / do trybu konstrukcyjnego: zobacz stronę Przełącz kontrolę wiązania.
  • Dezaktywuj or Aktywuj: zobacz stronę Przełącz aktywność wiązania.
  • Pokaż wiązania: To samo działanie co zaznaczenie pola wyboru wiązania. Ale w przeciwieństwie do pola wyboru, działa również dla więcej niż jednego wiązania.
  • Ukryj wiązania: To samo działanie co odzanaczenie pola wyboru wiązania. Jak wyżej.
  • Zaznacz elementy w szkicu: zobacz stronę Wybierz powiązaną geometrię.
  • Zmień nazwę: Umożliwia zmianę nazwy wiązania.
  • Wyśrodkuj szkic: Wyśrodkowuje widok 3D wokół wybranych wiązań.
  • Usuń: Usuwa wybrane więzy. Można również użyć klawisza Del.
  • Zamień nazwy wiązań: Zamienia nazwy wybranych więzów. Działa tylko wtedy, gdy wybrane są dwa wiązania o nazwach podanych przez użytkownika.

Elementy

W tej części znajduje się lista elementów szkicu. Usunięcie zaznaczenia elementu na liście spowoduje jego ukrycie w szkicu. Elementy można wybierać zarówno na liście, jak i w szkicu.

Dostępne opcje:

Opcja Opis
Filtry Jeśli pole wyboru Filtr jest zaznaczone, rozwijana lista kontroluje, które wiązania będą wyświetlane poniżej:
  • Normalny: Normal geometry: geometry that does not fall in the next three categories.
  • Konstrukcyjny: Construction geometry.
  • Wewnętrzne: Internal geometry.
  • Zewnętrzne: External geometry.
  • Wszystkie rodzaje: All geometry types. Specific types can be selected in the rest of the list:
    • Punkt
    • Linia
    • Okrąg
    • Elipsa
    • Łuk okręgu
    • Łuk elipsy
    • Łuk hiperboli
    • Łuk paraboli
    • Krzywa złożona
Ten przycisk otwiera menu podręczne:
  • Informacje rozszerzone: Jeśli opcja jest zaznaczona, wyświetlane są rozszerzone informacje o elemencie.
Dla geometrii niezewnętrznej informacje na liście zmieniają się wówczas z:
<N>-<TYPE>
na:
<TYPE>(Edge<N>#ID<GeoID>#<VLX>)[-Construction]
<TYPE>: Typ elementu.
<N>: Indeks o wartości 1, który wskazuje na kolejność tworzenia elementu.
<GeoID>: Patrz akapit Wiązania
<VLX>: Warstwa elementu. Zobacz poniżej.
Każdy element na liście ma od 1 do 4 przycisków zorganizowanych w 4 kolumnach. Wybierają one określoną część elementu. Pokazane są tylko przyciski mające zastosowanie.
  • Przycisk w kolumnie 1: wybiera krawędź elementu.
  • Przycisk w kolumnie 2: wybiera punkt początkowy elementu.
  • Przycisk w kolumnie 3: Wybiera punkt końcowy elementu.
  • Przycisk w kolumnie 4: Wybiera punkt środkowy elementu.

Kliknięcie tekstu ma taki sam efekt jak kliknięcie pierwszego dostępnego przycisku elementu.


Na obrazie wybrano krawędź linii i środek łuku.
Linia nie ma przycisku w kolumnie 4, ponieważ nie ma środka.

Menu podręczne Kliknięcie prawym przyciskiem myszy tła listy lub elementów zaznaczonych na liście otwiera menu podręczne. Menu zawiera narzędzia Narzędzia wiązań geometrycznych, Narzędzia ograniczeń wymiarowych oraz następujące opcje dodatkowe:
  • Przełącz tryb konstrukcji: Zobacz stronę Przełącz tryb konstrukcji.
  • Wybierz powiązane więzy: Zobacz stronę Wybierz powiązane więzy.
  • Wybierz odniesienie położenia: Zobacz stronę Wybierz odniesienie położenia.
  • Wybierz oś poziomą: Zobacz stronę Wybierz oś poziomą.
  • Wybierz oś pionową: Zobacz stronę Wybierz oś pionową.
  • Warstwa: dostępne są trzy opcje:
    • Warstwa 0: Wskazana jako VL0 w informacji rozszerzonej. Jest to warstwa domyślna. Elementy na tej warstwie są wyświetlane za pomocą linii ciągłej.
    • Warstwa 1: Wskazane jako VL1 w rozszerzonej informacji. Elementy na tej warstwie wyświetlane są za pomocą typu linii przerywanej.
    • Ukryte: Wskazane jako VL2 w rozszerzonych informacjach. Elementy na tej warstwie są ukryte w szkicu.
Kolejność renderowania warstw 0 i 1 jest taka, że podczas wybierania punktów zbieżnych w oknie widoku 3D elementy na warstwie 0 są wybierane priorytetowo względem tych na warstwie 1.
  • Usuń: Usuwa zaznaczone elementy. Można również użyć klawisza Del.


Edycja szkicu
Mapuj szkic na powierzchnię ...
środowisko pracy Szkicownik
Środowisko pracy Szkicownik
Centrum użytkownika